Eén van de meest aan mij gestelde vragen is: “Hoe maak je zo’n envelop!?” Nou… zo! Ik laat jullie vandaag zien hoe ik meestal mijn enveloppen maak. Ik gebruik graag een mooie bladzijde uit een boek of tijdschrift. Wanneer dit al van stevig papier is doe ik er niks aan om dit te verstevigen.

Wat ik wel doe is een extra rand omvouwen, zodat de post er niet uit kan scheuren tijdens de reis naar de ontvanger. Ik begin dus met het kijken welke plaat/print ik wil gebruiken en welk deel ik daarvan perse op de voorkant wil hebben. Ook probeer ik er op te letten welk formaat envelop ik wil hebben.

Vaak weet ik al welke kaartjes ik er in wil hebben en het is zonde als je dan de envelop net te klein maakt terwijl je wel de ruimte hebt! In dit geval wil ik gewoon de drie bloemen voorop maar maakt het niet uit als de print iets wordt omgevouwen. Dan vouw ik drie randen voor ongeveer een centimeter breed om. Je kan ze ook breder omvouwen en bijknippen of breed laten. De vierde rand, hou ik breed want dit wordt de flap/opening van de envelop.

Wanneer je de omgevouwen randjes weer omvouwt, er een hoekje afknipt en weer terug vouwt zie je dat ze mooi aansluiten – zo krijg je geen rare dikke hoeken. Dit hoeft overigens helemaal niet netjes hoor! Op de 3 smalle randjes plak ik een stuk dubbelzijdig tape. Ik vind dit prettig spul omdat het goedkoop is, je niet gelijk met van die open plakranden zit (ik ben er namelijk erg goed in om er net wat op te leggen wat er niet op moet plakken…), het makkelijk te knippen is en het goed stevig plakt. Ik heb rolletjes dubbelzijdig tape van de Boekenvoordeel, Action en Wibra. Je kan ook gewone lijm gebruiken, al durf ik niet te garanderen dat dit net zo goed plakt.
Wat ik ook handig vind zijn de dubbelzijdig tape rollers van Action. Met dit apparaatje zet je strepen tape neer. Hoe je het ook doet, je maakt drie plakranden. Dan kies je een papiertje voor de achterkant.

Ik gebruik vaak simpel gekleurd knutselpapier. Zorg er voor dat de opening aansluit. Zoals je ziet ben ik met de andere drie kanten minder netjes, deze knip je later gewoon af. Pas dan wel op dat je niet de omgevouwen randjes weer open knipt! Als je in de envelop kijkt zie je dat het eigenlijk onmogelijk is dat de randen zomaar open kunnen scheuren. Hiervoor moet iemand echt bewust de randen open knippen. Daarom vind ik het zo’n prettige manier van enveloppen maken. Ik weet (bijna) zeker dat mijn post er niet zomaar uit kan scheuren en de envelop stevig is. Eigenlijk is je envelop al klaar maar zelf versier ik hem graag met wat tape!

Alleen tape, zonder de omgevouwen randjes, durf ik zelf niet meer aan. Tape lijkt stevig vast te zitten maar omdat het omgevouwen is laat het langzaam los en kan je post er dus uit vallen. Deze randjes tape zijn dus puur ter versiering en niet om de envelop vast te maken. Je kan een label, etiket of stukjes effen masking tape gebruiken om het adres op te schrijven. Wat gezellige postzegels er op en je bent klaar!

Ik ben benieuwd hoe jullie je enveloppen graag maken en of jullie deze manier ook gaan gebruiken!

Liefs, Ruchama