Tags
brief, brief schrijven, brieven, momentje, persoonlijk, postklets, schrijven
Het schrijven van een brief is voor mij pure ontspanning. Het is een momentje voor mezelf, waar ik ook echt de tijd voor neem. Als ik een brief schrijf dan keer ik naar binnen, heb ik aandacht voor wat ik op dat moment voel en denk en zet ik dat al schrijvend op een rijtje. Zo kom ik tot rust en tot mezelf. Zo is het ook echt even tijd en alleen, terwijl ik ondertussen al schrijvend toch contact heb met een ander. Zo’n momentje ontstaat niet vanzelf en daarom probeer ik dat echt altijd te creëren. Ik zorg dat ik op een fijn plekje kan zitten en maak wat te drinken en iets lekkers voor mezelf.
Soms kan ik die rust thuis echter niet vinden. Het huis is een bende of er is nog van alles te doen. Op zulke momenten ga ik de deur uit en zoek ik een ander plekje op om te gaan schrijven. Ik zorg dat ik mijn post geknutseld en wel klaar heb liggen, neem de post om te beantwoorden mee en installeer me op één van mijn vaste plekjes.
Ik woon in Zeeland en in elke stad waar ik graag kom, heb ik wel een stekkie. In Zierikzee ga ik naar de Zeeuwse Hemel, in Middelburg zit ik in het Wooncafé of bij Honeypie en in Goes installeer ik me bij Taart & Tafel of Het Postkantoor (hoe toepasselijk 😉 ). Ik bestel iets te drinken, gun mezelf iets lekkers en schrijf vanuit daar mijn brief. Gek genoeg komt het altijd zo uit dat het Nienke is die ik dan aan het terugschrijven ben, dus die heeft al brieven van mij gehad vanuit heel Zeeland!
Brief schrijven bij Het Postkantoor
Een andere plek waar ik vaak brieven schrijf is in de trein. Mijn familie woont in Amsterdam, dus zit ik regelmatig 2,5 uur achter elkaar in de trein als ik hen ga bezoeken. Dan neem ik mijn iPod mee met fijne muziek, haal een beker koffie op het station en zoek een plekje uit op een stoel waar ik een tafeltje voor me heb. En dan maar schrijven! Het mooie is dat ik door te schrijven zo’n moment ook heel bewust beleef. Ik schrijf over wat ik voorbij zie komen buiten, over de andere mensen in de coupé (soms ook vol irritatie want argh, batterij van m’n iPod leeg en die mevr. BLIJFT maar gapen) en over waar ik vandaan kom en waar ik naar toe ga. Boven de brief zet ik geen plaatsnaam maar zet ik de datum en “Intercity van Goes naar Amsterdam”. Als ik er aan denk neem ik altijd een klein briefje mee waar ik een quote of korte tekst op zet, die ik dan achterlaat in het treintafeltje. Een klein briefje aan een vreemde!
In de trein een brief beantwoorden van Ruchama
Als het mooi weer is, is er niks fijner dan de boel mee naar buiten nemen en ergens in het zonnetje te gaan zitten of liggen. Zo ging ik van de zomer met mijn gezin naar het Veerse Meer. Mijn zoontje was heerlijk aan het spelen met zand en water, mijn man zat naast me een boek te lezen en ik beantwoordde een brief. Heerlijk!
Schrijf jij wel eens ergens anders een brief dan thuis?
Liefs,
Kim
Als er te veel rommel om mij heen is, of te veel aan het hoofd dan kan ik ook geen brieven terug schrijven. Misschien dat het wel zou kunnen maar ik vind dat je die gene die je schrijf de aandacht moet geven.
Tot nu toe heb ik nog nooit ergens anders geschreven dan thuis.
Leuk om te lezen en te zien waar jij zoal schrijft.
Lieve groetjes Debby
Ik hou daar ook zo van… Alleen ergens zitten maar toch weer niet helemaal alleen omdat je die persoon aan het schrijven bent en er (vreemde) mensen om je heen lopen/zitten. De bibliotheek is 1 van mijn favoriete plekjes. Rust maar toch mensen om je heen. Dan neem ik ook altijd wat lekkers mee en niemand die mij er wat van zegt dat ik nog een chocolaatje neem, heerlijk;)
Kim, ik word gewoon helemaal blij van je verhaal. Zie het helemaal voor me! Thanks!
Lfs, Lies
Nee helaas niet. Het zou mij meer stress opleveren dan thuis schrijven. Want ik heb zo weinig energie. Bij mij is er altijd wel rommel in huis, omdat ik dus de energie niet heb om alles op te ruimen. Ik heb geleerd dat ik daar niet op moet letten, en gewoon mijn aandacht op de brief moet richten als ik zin heb om te schrijven. Ik zou het wel leuk vinden om in een rustig cafe oid te schrijven, maar helaas zit dat er dus niet in. Ik vind het wel een leuke post 🙂
Rommel of niet, ik kan altijd wel de rust vinden om een brief te schrijven, maar ik heb nog nooit een brief buitenhuis geschreven. Zelfs niet in de achtertuin, haha! Wel heel bijzonder vind ik zo’n brief uit de trein!
Pingback: Schrijven: een momentje voor jezelf | Snailmail en zo...
Kim, je hebt me geinspireerd! Ik heb zelf ook de behoefte om er voor te gaan zitten als ik iemand een brief wil schrijven en soms lukt dat niet en soms krijg ik dit in huis niet. Ik bedenk nu direct een aantal leuke plekjes waar ik dat zou kunnen doen b.v. bij Noorderlicht, uitkijkend over het IJ of bij het Ponthuys, pardon De Pont restaurant, heet het nu en in de zomer de Noordertuin. Ik ga dit zeker eens uittesten en vandaag doe ik het thuis…. een fijne bezigheid met dit druilerige weer
Nog nooit over nagedacht om mijn brief ergens anders te schrijven dan thuis…..maar wat inspirerend! Ik ga het zeker een keer uitproberen, hoewel ik schrijven in de trein maar oversla, denk ik…..dan kan ik niet netjes schrijven…. Hihi. Maar bedankt voor het leuke idee!
Sandie
hihi leuk al die plekjes… eigenlijk schrijf ik alleen thuis brieven. schoolwerk doe ik dan weer wel overal en nergens. ook heel veel in de trein scheelt bij thuiskomst weer en verveel ik me niet in de trein 😉 baal wel nooit zo’n briefje van jou in de trein te hebben gevonden hoor 🙁 maar wie weet ooit
Ja, ik schrijf ook vaak als ik ergens in een café ben. Dan beschrijf ik de mensen die voorbij komen en de geluiden die verneem. Ik schrijf over de dingen die ik die dag gedaan heb en de plannen die ik nog heb. Maar ook over de hobby’s. En tegelijkertijd als ik een brief beantwoord is het ook een goede schrijfoefening voor mij. Ik schrijf iedere dag en soms zet ik het op mijn blog, maar vaak komt het ook niet verder dan mijn notebook of dagboek. Dat ligt er helemaal aan. Als ik wegga heb ik ook altijd schrijfbenodigdheden bij mij. Want ik weet nooit wanneer de inspiratie komt, en vaak is het zo dat wanneer ik onderweg ben, je zomaar een mooie quote kunt tegenkomen en die moet ik dan natuurlijk op kunnen schrijven. Ik doe zelf nog niet zo heel lang aan snailmailen, maar ik vind het een gaaf idee en leuk om te doen. Je wordt er zo creatief van. Schrijven doe ik meestal ook buitenshuis want mijn bureau is zo vol met van alles dat ik er niet de rust kan vinden om te schrijven. Dan moet ik het eerst helemaal opruimen om vervolgens twee uur later het weer helemaal vol te hebben liggen met van alles en nog wat. Dus, buitenshuis schrijven is een heel goede uitvinding. 🙂
Toen ik nog studerde, schreef ik regelmatig in de trein mijn brieven. Nu eigenlijk alleen nog maar thuis aan mijn bureau. Of soms op vakantie. Een paar jaar geleden, woonde ik een tijdje in York (Engeland). Toen ging ik regelmatig naar het kunstmuseum om daar te schrijven. Als je dat hier doet, wordt al snel vreemd en wantrouwend aangekeken. Daar niet. Daar vonden ze het juist leuk! Mischien toch weer op pakken, schrijven op andere plekkern.
Ik heb hier niet de ervaring dat ik vreemd werd aangekeken, wel dat mensen geïnteresseerd kijken wat je toch aan het doen bent 😉 Maar wel leuk, zo’n vast plekje in York! Vooral als je er ook leuke reacties op krijgt!
Wat leuk, een brief is niet zomaar een brief voor jouw zo te lezen.. Het is echt een hobby, een passie van je geworden. Leuk om te lezen!
Een brief is zeker meer dan gewoon iets leuks, vooral met mijn vaste penvriendinnen. Een brief schrijven naar hen is als uit eten gaan met een goede vriendin, het is echte vriendschap. Heel fijn 🙂
Pingback: Onze favorieten | Postfabriek
Pingback: Onze favorieten - Postfabriek
Pingback: Post is onthaasten - Postfabriek
Pingback: Adventskalender dag 21: Kims cadeau: bezoek aan Bas Bakt - Postfabriek