Ken je dat? Is er iets dat jou een heel goed gevoel geeft en gun je dat ook een ander? Dat je iets ontdekt of doet dat je graag zou willen delen? Dát willen Ruchama, Kim en ik ieder op onze eigen manier doen. In de komende blogjes geven we daarom alledrie iets persoonlijks weg. Iets waarvan ons hart sneller gaat kloppen en waarvan we denken te weten dat het bij één van jullie hetzelfde zal doen… 

Zie de mens

Zie de mens is een belangrijk boek voor mij. Ik kocht het op een moment dat ik me heel erg onbegrepen voelde en het was precies wat ik nodig had. Manu Keirse raakte dat stukje aan dat nog onaangeraakt was. Het veranderde misschien niet de situatie zelf, maar liet me er wel op een andere manier naar kijken. En dat maakte het toen draagbaar voor mij. Zijn woorden gaven me hoop, moed en kracht. Ik voelde me gezien!

Winst

De grootste ontdekking van mijn generatie is dat een mens zijn leven kan veranderen door zijn mentaliteit te veranderen.

Het eerste hoofdstuk begint met een citaat van William James en dat is ook meteen de kern van het boek. Want dit boek gaat over de winst van zien. In onze consumptiemaatschappij die vooral de nadruk legt op materiële waarden, denk je bij het woord ‘winst’ misschien meteen aan kopen en verkopen. Maar het gaat níet over materiële winst en over financiële waarden. Het gaat over winst en waarden van heel andere aard; namelijk over de winst van zien en de waarde van mensen.

GezondheidsZorg

Door mijn leefsituatie heb ik veel te maken met gezondheidszorg. En kom daarin iets tegen wat Manu Keirse ook in zijn boek beschrijft:

Het is vervreemdend en ontluisterend als de mens niet meer als geheel, als een persoon wordt gezien, maar wordt opgedeeld door organen. Als je naar het ziekenhuis gaat, heb je een arts voor je neus, keel en oren, een arts voor je hart, een arts voor je longen, een arts voor je nieren, een arts voor je bloedvaten, een arts voor je heupen… En wie ziet er in dit gefragmenteerde beeld nog de gehele mens?

En dat gefragmenteerde beeld dat Keirse hier beschrijft, zag ik toen vooral in ziekenhuizen en andere zorginstellingen. Maar inmiddels zie ik het veel breder. Ik pak dit boek er daarom steeds weer bij. Misschien komt het je al wel bekend voor, want ik heb het regelmatig voor mijn blogs gebruikt.

Ripple effect en timing

Ik kan me de momenten van totale frustratie zo goed herinneren. Alle keren dat het voelde alsof ik tegen een muur aanliep, alle keren dat ik me niet meer dan een nummer of een lichaamsdeel voelde en alle keren dat ik me niet gezien voelde als mens. Keirse beschrijft dat zo helder en liefdevol in dit boek. Ik heb het toen vaak geroepen: dít boek zou een verplicht onderdeel moeten worden van iedere zorg-opleiding. Maar eigenlijk hou ik helemaal niet van verplichtingen en geloof ik sterk in een ripple effect en ‘alles heeft zijn tijd’.

Zorg dragen

Manu Keirse doet in dit boek een opvallende oproep om de verregaande fragmentatie in onze maatschappij een halt toe te roepen. Hij pleit voor een radicaal nieuwe manier van kijken, een manier die de waarde en waardigheid van mensen centraal stelt. Want pas als we dat doen, kunnen we waarachtig met elkaar omgaan. En dat is misschien wel de echte uitdaging als je zorg wilt dragen voor anderen, in je gezin en je familie, in de opvoeding en in het onderwijs, in de gezondheidszorg en in de zorgverlening, of als leidinggevende in een organisatie.

Manu Keirse is onder andere klinisch psycholoog. Hij geeft in zijn boeken voorbeelden vanuit zijn eigen leven en beschrijft veel situaties die zich in het ziekenhuis afspelen. Maar ik geloof dat het herkenbaar zal zijn voor iedereen, want zorg dragen doen we eigenlijk allemaal.

Cadeau recht vanuit mijn hart

Dit boek kwam op het juiste moment op mijn pad. Kim kocht het toen ze naar een lezing van Manu Keirse op haar oude school ging. Ze vertelde over deze avond en stuurde foto’s van het boek. En daar ben ik haar zo dankbaar voor, want ik weet nog dat ik voelde: dit is precies wat ik zoek! Ik ben zo blij dat ik gehoor gaf aan de impuls om het boek te kopen, want het heeft me zoveel gebracht!

Ik zou dit boek cadeau willen geven aan iemand die dat gevoel herkent. Iemand die bij het lezen van het blog dacht: maar dit is wat ik zoek! Als je je geroepen voelt, vertel dan in een reactie waarom jij het boek graag zou willen ontvangen. Als dat wat je wil delen te persoonlijk voelt voor een reactie onder dit blog, mag je het ook mailen. Stuur in dat geval een mailtje naar de Postfabriek met als onderwerp ‘Zie de mens’. Reageren kan t/m maandag 24 december.

Edit: Ik stuur het boek naar Gerda, zodat zij het aan haar dochter geven kan. En wil de anderen graag bedanken voor de prachtige, aandachtig geschreven reacties!

Met heel veel liefs,

Nienke