Als ik terugblik op het afgelopen jaar, kan ik er niet omheen: de duurder wordende postzegel. Toen de tariefverhoging werd aangekondigd, was post weer veel in het nieuws. Helaas waren dit geen berichten over de kracht van post en werd er alleen geschreven over verdwijnende brievenbussen en dure postzegels. Ik merkte wat dit nieuws deed: het gaf een negatief gevoel aan het begrip post. En vooral dát maakt me zo verdrietig. Post is zoiets moois! Digitale berichten zijn misschien gratis en snel, maar kunnen toch het speciale gevoel van échte post niet vervangen. Als iemand met liefde iets voor je maakt, en met aandacht iets voor je schrijft, voelt dat als een cadeautje! En dat is toch elke cent van een postzegel waard?

Cadeautje

Misschien kunnen we post – vooral nu – ook meer als luxeartikel of cadeautje gaan zien. Simon Garfield beschrijft dat zo mooi in zijn Ode aan de brief.

Het is een luxeartikel, een cadeautje – omdat je de tijd kunt nemen om te bedenken wat je tegen mensen wilt zeggen en ze dan iets sturen dat hun dag zal opvrolijken.

Kerstkaarten

Kerstkaarten zijn hier een prachtig voorbeeld van. Ik zal twee situaties voor je schetsen.

De brievenbus kleppert en er valt post op de mat. Je loopt naar de deur om te kijken wat de postbode heeft gebracht en vindt tussen de saaie rekeningen een echte handgeschreven envelop. Je legt de post op tafel, zet een kopje thee en verheugt je op het openen van het poststuk. Het maakt je nieuwsgierig. Van wie zou het zijn? Wat zou erin staan? Als je de thee hebt ingeschonken, neem je de tijd om de handgeschreven envelop te openen en vindt een kerstkaart in de envelop. Als je de kaart opent, zie je dat er onder de voorgedrukte tekst twee namen staan. Henk en Wilma wensen je op deze manier fijne kerst en een gelukkig nieuw jaar toe.

Een vergelijkbare situatie, maar toch een béétje anders.

Lees verder »