Tags
brieven schrijven, gastblog, kaartje versturen, steunen met post, vreemdelingen, vreemdelingendetentie
Saskia is vrijwilliger bij en woordvoerder van Weggeefwinkel Haarlem. Een krakers- en buurtinitiatief met vrijwilligers van 10 jaar oud tot 83 jaar oud. Iedereen helpt een handje mee. Iedereen is welkom. Er worden spullen gebracht en deze kunnen gratis weer opgehaald worden door mensen die het nodig hebben.
Daarnaast is Saskia beeldend kunstenaar en is veel bezig met de samenleving en voornamelijk het falen van de heersende maatschappij. Soms is kunst niet genoeg, dus schrijft ze gewoon maar kaartjes naar mensen die buiten het systeem vallen.
–
“Gefeliciteerd met je verjaardag. Ik wou dat ik je je vrijheid kon geven, maar dat kan ik niet.” schreef mijn vriend naar K. Ik overtuigde hem ook een kaartje te sturen naar een jongen van zijn leeftijd die sinds zijn 13e al in Nederland woont, maar alsnog niet welkom is. De staat bepaalt dat zo. Of je nou geen papieren hebt door oorlog en wanpraktijken en hiernaartoe bent gevlucht, niet uit vrije wil, dat maakt niets uit.
M. een man uit Burundi vertelde me dat hij bang was dat hij vergeten zou worden. Elke dag dat ik iets deed, dacht ik aan hem en dat hij dat niet kon doen. Dus ik besloot hem te schrijven met een simpele vraag en 1 simpele zin: ‘Wat kan ik voor je doen?’ en ‘Ik denk aan je’. Mensen die vast zitten en niet weten hoelang, geef je de ergste straf die je iemand kan geven. Een gevangene die een misdaad heeft gepleegd, weet op z’n minst nog waar hij aan toe is. Een ongedocumenteerde weet niks en verdrinkt in tijd.