Tags
brieven schrijven, gastblog, kaartje versturen, steunen met post, vreemdelingen, vreemdelingendetentie
Saskia is vrijwilliger bij en woordvoerder van Weggeefwinkel Haarlem. Een krakers- en buurtinitiatief met vrijwilligers van 10 jaar oud tot 83 jaar oud. Iedereen helpt een handje mee. Iedereen is welkom. Er worden spullen gebracht en deze kunnen gratis weer opgehaald worden door mensen die het nodig hebben.
Daarnaast is Saskia beeldend kunstenaar en is veel bezig met de samenleving en voornamelijk het falen van de heersende maatschappij. Soms is kunst niet genoeg, dus schrijft ze gewoon maar kaartjes naar mensen die buiten het systeem vallen.
–
“Gefeliciteerd met je verjaardag. Ik wou dat ik je je vrijheid kon geven, maar dat kan ik niet.” schreef mijn vriend naar K. Ik overtuigde hem ook een kaartje te sturen naar een jongen van zijn leeftijd die sinds zijn 13e al in Nederland woont, maar alsnog niet welkom is. De staat bepaalt dat zo. Of je nou geen papieren hebt door oorlog en wanpraktijken en hiernaartoe bent gevlucht, niet uit vrije wil, dat maakt niets uit.
M. een man uit Burundi vertelde me dat hij bang was dat hij vergeten zou worden. Elke dag dat ik iets deed, dacht ik aan hem en dat hij dat niet kon doen. Dus ik besloot hem te schrijven met een simpele vraag en 1 simpele zin: ‘Wat kan ik voor je doen?’ en ‘Ik denk aan je’. Mensen die vast zitten en niet weten hoelang, geef je de ergste straf die je iemand kan geven. Een gevangene die een misdaad heeft gepleegd, weet op z’n minst nog waar hij aan toe is. Een ongedocumenteerde weet niks en verdrinkt in tijd.
Ik schrijf kaartjes naar mensen. Ongedocumenteerde mensen. Maar net als jij en ik. Gevluchte mensen. Niet hier uit vrije wil. Nu ook nog van hun vrijheid beroofd omdat zij geen juiste papieren kunnen tonen of niet geloofd worden. Ik schrijf ze omdat hun familie niet weet waar ze zijn.
Wil je dat ook doen? Hier vind je meer informatie.
Soms krijg ik reacties terug en dat heeft me diep geraakt. Ik begon hiermee omdat ik via mijn vrijwilligerswerk, een eigen opgezet kraakinitiatief, Weggeefwinkel Haarlem, in contact kwam met mensen die weinig geld hebben, die op straat moeten slapen. Ik gaf ze een gratis slaapzak. Heel concreet. Want een oplossing bieden kan ik niet. Ik kan voor ze kraken, een huis voor ze openmaken, een slaapplek bieden, kaartjes schrijven voor degene die vast zitten. Een demonstratie organiseren, maar dat leek dan nog het minste wat ik kon doen.
We houden op verzoek de site na deze demonstratie nog actief om informatie te delen.
Ik kan helaas deze kromme wetten niet veranderen. Ik doe dit nog niet zo lang, een jaar ongeveer. Ik kwam erachter dat je ook naar de detentie centra kan gaan om naar ze te zwaaien, om fysiek te laten zien, “we zijn je niet vergeten, wij zijn het hier ook niet mee eens”. Dat wil ik ook zeker nog gaan doen. Hier vind je waar en wanneer deze bezoeken zijn.
Via de We are here (Amsterdam) organisatie, een groep krakers, kunstenaars en ongedocumenteerden, kwam ik in contact met mensen zonder papieren die zich niet verstopten, bang om opgepakt te worden, maar deze mensen riepen hard in de media dat ze geen keus hadden, anders dan hier zijn. Zij werden het gezicht van ‘de vluchteling’. Daar is moed voor nodig en ik heb groot respect voor ze ontwikkeld. Wil je ze volgen kijk dan hier. Ze maken films, documentaires, toneelstukken, organiseren lezingen. Erg bijzonder om te zien!
Zodra iemand uit mijn eigen stad (Haarlem) opgepakt wordt, krijg ik dat te horen via de organisatie Stem in de Stad, een van de weinige organisaties die kamers biedt aan ongedocumenteerden. Je kunt gewoon naar binnen lopen en met ze praten. Hier vind je de website.
Een kaartje schrijven is zo’n kleine moeite, maar maakt een wereld van verschil. Je voelt je in je eentje in een vreemd land, waar niemand je lijkt te moeten, al erg alleen. In zo’n cel, niet wetende waar je aan toe bent, al helemaal. Een kaartje kan uitgroeien tot een brief en een brief tot een vriendschap. Ik ben trots op mijn internationale vriendengroep en ik ben trots op deze strijders.
Wil je ook een kaartje sturen naar iemand zonder papieren in gevangenschap? Dankjewel!
Alle links op een rijtje:
Meldpunt vreemdelingendetentie
Informatie over wakes/bezoeken detentie centra
Schrijven naar mensen in detentie centra
WE ARE HERE / WIJ ZIJN HIER
Haarlems initiatief Vluchten niet strafbaar
Beeldend kunstenaar Saskia Burggraaf
—–
Wij willen Saskia hartelijk bedanken voor haar mooie gastblog en hopen dat het meer mensen inspireert om deze vergeten groep mensen mens te laten voelen, door ze een kaartje te sturen.
Liefs,
Kim, Nienke en Ruchama
ssndie said:
Wow ik ben er helemaal stil van. Wat een bijzonder initiatief. Ik ga zeker een keer een kaartje sturen. Bedankt voor dit bijzonder logje!
Esther said:
Mooie blog! Helaas krijg ik bij alle links een melding dat de pagina niet bestaat. Ik houd het in de gaten want wil graag een kaartje sturen!
postfabriek said:
Hai Esther,
Bedankt voor je reactie, een aantal links klopten inderdaad niet en deden het niet. Inmiddels zouden ze het allemaal moeten doen!
Groetjes,
Kim
Anne said:
Heel fijn! Ik ga ook kaartjes sturen via Amnesty aan die mensen die vast gehouden worden! <3 Het lijkt me verschrikkelijk om zo te moeten leven.
Anne said:
🙂 Jeeeej ik heb er 12 gemaakt.. allemaal heel vrolijk met postertjes uit de Flow.
En in de brief erbij aan Amnesty wijs ik ok op dit blog! 🙂 Vinden ze vast leuk om te lezen.
Ook een hele fijne oefening als je je zelf naar voelt.. om dan juist een ander een hart onder de riem te steken, wie weet knap je er zelf ook nog van op, van wat fijne spreuken delen.
XX fijne dag! <3
Anne said:
En tip: deel dit idee met je vrienden… en mail ze deze links! 🙂 Hoe meer mensen dit doen hoe beter toch?! En alle kleine beetjes helpen!
Ik ben enthousiast zoals je ziet. En wie weet doe ik dit gewoon maandelijks.
Witlof~!
Pingback: Nieuwtjes #7 - Postfabriek