Tags
Laatst zat ik op een terrasje en had koffie een lunch besteld voor mezelf (ik schrijf vaak buiten de deur) en wilde Nienke een brief gaan schrijven, toen ik ontdekte dat ik mijn notitieboek en klaar gemaakte enveloppe thuis had laten liggen! Ik had inmiddels echter zo een drang om te schrijven, dat níet schrijven ook geen optie was. En dus sprokkelde ik werkelijk álle papiertjes bij elkaar die ik nog in mijn tas had zitten. Eigenlijk best leuk, eens een keer een volledig gerecyclede brief sturen! Post is best een papiervretende hobby. De briefjes verdwenen in mijn tas, waarna ik ze vergat (!!!) De eerstvolgende keer dat ik door de stad liep, kwam ik de brief tegen maar had wéér geen spullen bij me. Nu moest en zou het echter op de post ook! En zo ontstond spontaan het idee voor een noodpakketje voor in mijn tas en stapte ik naar de Hema.
Mini bureau accessoires van de Hema om altijd bij de hand te hebben
Inmiddels heb ik een nood-pakketje gemaakt voor onderweg, zodat ik altijd en overal post kan versturen. In mijn agenda heb ik de adressen geschreven van de mensen met wie ik post uitwissel. Ik heb in mijn handtas een mini setje met bureauspulletjes en daar ook een aantal postzegels bij gestopt. En mijn notitieboek probeer ik altijd standaard in mijn tas te steken. Zo kan ik waar ik ook ben gehoor geven aan de brievenschrijfdrang.
Dankzij het bureausetje kon ik een enveloppe van een VVV bon die ik in mijn tas had zitten weer goed vastplakken (hij viel een beetje uit elkaar inmiddels) en zo die dag nog de brief aan Nienke op de post doen!
Heerlijk frutselen op een terrasje met een grote kop cafe latte erbij
TIP: Bij Sostrene Grene zag ik de leuke bureau accessoires ook in kleur liggen, zoals aubergine en mintgroen! Hun assortiment wisselt vaak, dus of ze er nog steeds zijn weet ik niet.
Bureausetjes in kleur bij Sostrene Grene
Nienke houdt zelf ook erg van recyclen, dus ik wist heel zeker dat ze de post zou kunnen waarderen. En dat bleek inderdaad het geval.
Nienke plaatste de ontvangen post op Facebook
Inmiddels heb ik in mijn notitieboek, die ik bijna altijd wél bij me heb, ook een paar voorgevouwen enveloppen zitten want een VVV envelopje heb ik meestal echt níet in mijn tas zitten 😉
Achterin mijn notitieboek heb ik altijd een paar enveloppen zitten
Als je net zo schrijf-verslaafd bent als ik, zou ik je zeker aanraden om ook áltijd wat broodnodige spulletjes in je tas te hebben zitten!
Liefs,
Kim
Das nou tiepies echt voor Nienke 😉
Kim leuk gedaan hoor zo, het spontante is toch wel vaak het leukst toch !
Absoluut Hans, een brief “forceer” je niet!
Zelfs van een wikkel van een (tony chocolonely) reep chocola maakte ik wel een snel een envelop. In mijn telefoon staan alle adressen en ja, een postzegel ontbreekt helaas nog wel eens. Goede tip om die ook in een vakje van mijn tas te stoppen. De leukste post is spontane post. Of dat nou thuis zorgvuldig wordt afgehandeld of zomaar ergens onderweg. Leuk om te lezen dat jij soms ook ineens iet op m-o-e-t sturen 8)
Een rolletje dubbelzijdig tape heb ik ook ergens onderin mijn tas trouwens. Reuze handig!
Wat geweldig Sonja! Om van zo’n wikkel een enveloppe in elkaar te draaien!
Handige tip ook nog, die dubbelzijdige tape. Dat helpt wel om van een willekeurig stuk papier een enveloppe te maken.
Ik ben blij verrast dat meerdere mensen deze ontembare drang toch lijken te herkennen, hihi. Ik voelde me er een klein beetje raar mee, dat ik daar op het terras met zo’n ieniemienie schaartje een beetje zat te knippen en plakken!
Liefs,
Kim
Wat een super leuk idee!! Ik heb vaak ook zin om onverwachts als ik op een terrasje zit een brief te schrijven! Dank voor het delen van jou idee! Ga ik zeker toepassen!
Hee Elize,
Wat leuk dat terrasjes bij jou die schrijf-zin ook los maken! Ik ken niemand die op terrasjes brieven schrijft, ik sta er hier in Zierikzee zelfs een beetje om bekend (al denken mensen meestal dat ik een boek zit te schrijven.. Haha, I wish! De nieuwe JK Rowling!). Voel ik me toch wat minder “raar”, als anderen dat ook blijken te hebben. Ik zou zeggen, zeker doen, het is heerlijk om te schrijven en je ondertussen te verwennen met de zon in je gezicht en iemand die de koffie komt brengen 😉
Hartelijke groetjes,
Kim
hoi, HERKENNING!!!! ik heb die dingen die je noemt ook allemaal in mijn tas ; blijkt in de praktijk gewoon tot mijn ‘noodzakelijke- spullen- in -mijn- tas’ te horen : )
Ik heb ook nog zo’n ‘brievenwegertje aan knijper’ in mijn tas, want ik ga gemakkelijk over de 20 gram/ het ‘1- postzegel-gewicht’ heen.
Die brievenweger aan knijper heb ik een keer gekregen bij een postzegelbestelling. Erg handig
Noouuu Caroline wat leuk dat je het herkent! En dat brievenwegertje klinkt echt ge-wel-dig! Ik moet dan meestal maar een beetje gokken.
Ik word er zo blij van he, als mensen mijn rariteiten dan toch ook herkennen. Ik hoop je ooit eens tegen te komen, ergens op een terras, in de weer met onze noodzakelijke spulletjes 😉
Liefs,
kim
Af en toe vraag ik een placemat om te beschrijven. Dat is ook een groot plezier voor de ontvanger. Of ik krabbel een lief tekstje op een onderzettertje en stuur dat op naar een dierbare. Je kan eigenlijk op alles krabbelen.
Je kent ook vast wel de zoen met lippenstift op een kassabon, gewoon om te laten weten dat ik aan je denk 😉
Fijn idee om een noodpakketje te maken. En ja, ik genoot van je blog vandaag Kim en kwam dus hier terecht. Ik ga ook eens op zoek naar een plek, doe dat eigenlijk niet meer in m’n uppie en besef wat een leuke manier het zo wordt, genietend van een thee/koffie en schrijvende aan een vriend(in), dan is het ook net een beetje of ze er bij zijn.
Een placemat of onderzetter! Wat een geweldige ideetjes. Soms moet het gewoon he? En het is voor de ontvanger inderdaad ook nog eens extra leuk. En wat leuk dat je hebt doorgeklikt naar dit blogje en hier dan reageert. Veel plezier met buiten de deur schrijven, laat je weten hoe het was?
Pingback: Adventskalender dag 21: Kims cadeau: bezoek aan Bas Bakt - Postfabriek