Als er een poststuk van een penvriendin op de mat valt, kan ik aan de buitenkant vaak al zien wie de afzender is. De herkenbare materialen en manier van werken zie ik erin terug. Grappig om te zien dat we allemaal onze voorkeuren hebben. Ruchama schreef het volgende over de herkenbaarheid van mijn post.

Ook Nienke haar post kan je zo uit duizend enveloppen vissen. Met haar kleuren, printjes en het vele recyclen heeft ze een hele eigen stijl van post maken.

Hoewel ik dol ben op het ontdekken van nieuwe producten, kan ik ook niet zonder mijn vertrouwde spulletjes. Ik gebruik al jaren dezelfde enveloppenmallen, tijdschriften en de inmiddels bekende wenskaartzakjes. Ook recycling is een belangrijk en herkenbaar onderdeel geworden van mijn eigen stijl van post maken. Toch is geen enkel poststuk hetzelfde! Door favoriete spulletjes te combineren met nieuwe producten is het eindresultaat altijd een uniek bundeltje aandacht. In dit blogje vertel ik over mijn favoriete basismateriaal en vind je een overzicht van verschillende oudere blogjes. Kijk je mee?

Doorzichtige wenskaartzakjes

De wenskaartzakjes zijn een onmisbaar onderdeel van onze poststukken geworden. Ze geven extra stevigheid en beschermen je poststukken tegen allerlei gevaren die ze tijdens een reis naar de ontvanger kunnen tegenkomen. We noemen ze soms zelfs liefkozend regenjasjes. Zelf bestellen we de zakjes het liefst bij Moniss. In deze webwinkel kan je de zakjes in allerlei formaten vinden. Als je liever naar een stenen winkel gaat, kan je de zakjes ook bij o.a. Boekenvoordeel, Action en Wibra kopen. Maar bij deze winkels kan je maar kiezen uit één of twee formaten.

We krijgen regelmatig dezelfde vragen over het gebruik van deze zakjes. Lezers vragen zich af of het plastic geen problemen geeft bij de postverwerking en waar we de postzegels plakken. Ruchama, Kim en ik gebruiken deze zakjes nu al een paar jaar als extra beschermlaagje om onze enveloppen en kaarten en het heeft nog nooit voor problemen tijdens de verzending gezorgd. Wel is het belangrijk dat je de postzegels óp het doorzichtige zakje plakt. Postzegels moeten afgestempeld kunnen worden. Als je zelfklevende zegels gebruikt, blijven ze zonder problemen plakken. Maar zegels met een gomlaag laten vaak los. En dan kan het zijn dat je strafport moet betalen. Daarom plak ik deze zegels vast met een beetje lijm. Ik gebruik hiervoor mijn lijmroller die ik hieronder ook laat zien. Zo blijven ook de likzegels prima plakken op het plastic.

Wil je graag andere blogjes teruglezen waarin we over deze zakjes vertellen? Als je op de verschillende gekleurde woorden klikt, kom je vanzelf bij het blog naar keuze:

• De doorzichtige-zakjes-kaart
• De doorzichtige-zakjes-kerstkaart
• Doorzichtige zakjes voor je kerstkaarten
• Envelop-tattoos
• Waar koop je wenskaartzakjes en/of witte pennen?

Washi-tape

De doorzichtige wenskaartzakjes hebben een plakstrip waarmee je ze dicht kan plakken. Toch plak ik voor de zekerheid én de sier er graag nog een stukje washi-tape overheen. In haar blogje over favoriete basismaterialen vertelt Ruchama dat ze graag effen tape gebruikt. Voor het dichtplakken van de wenskaartzakjes gebruik ik juist graag tape met leuke printjes.

Stickers

Deze ronde stickers met gekartelde rand gebruik ik heel graag! Ik bestel ze bij Hipgemaakt. Daar kan je ze in twee formaten en in verschillende kleuren vinden. Ik gebruik ze o.a. als sluitzegel, ondergrond voor een postzegel en als basis van medaille-stickers. In deel drie van mijn blogjesreeks over het hergebruik van een tijdschrift kan je zien hoe ik deze medaille-stickers maak.

Tip: Als je de medaille-stickers als sluitzegel wil gebruiken, zou ik er wel een wenskaartzakje omheen schuiven. Omdat de stroken los zitten, kunnen ze afscheuren tijdens de reis naar de ontvanger.

Enveloppenmallen

Enveloppen maak ik meestal zelf van bladzijdes uit tijdschriften of oude boeken. Grote enveloppen vouw ik zonder mal. Ik hou hiervoor de maat van het grootste wenskaartzakje aan. Dit laat ik ook zien in het eerste deel van de blogjesreeks over het hergebruik van een tijdschrift. Kleinere enveloppen maak ik met behulp van verschillende enveloppenmallen.

Ik gebruik verschillende enveloppenmallen, zodat ik elke mooie bladzijde uit een boek of tijdschrift optimaal kan gebruiken. Het hangt van de afbeelding op het papier af welke mal ik kies. In het filmpje over mijn postkamer kan je zien hoe ik het lampje bij mijn bureau gebruik om te kijken hoe de envelop eruit gaat zien. De enveloppen die ik met de verschillende malletjes maak, hebben ook een net iets ander formaat. Een voorraadje verschillende zelfgemaakte envelopjes vind ik ideaal. Zo heb ik altijd een passende verpakking voor mijn brieven of kaartjes!

Mijn vriendin Lonneke vertelde eens dat ze zelfs ansichtkaartjes het liefst in een envelop ontvangt. Het nieuwsgierige gevoel als ze post in haar brievenbus vindt en de inhoud die nog even geheim blijft door de envelop er omheen, benadrukken het langzame van échte post. Het uitpakken van enveloppen en zakjes geven haar nog meer het speciale gevoel dat je ook voelt bij het openen van een cadeautje. Dat vond ik zo leuk om te horen! Daarom probeer ik nu alle onderdelen van mijn post met liefde te verpakken. Zelfs een kaartje met een korte boodschap. Want dat is precies waarom het ontvangen van leuke brievenbuspost je zo’n speciaal gevoel geeft!

Lijm

Voor het dichtplakken van zelfgemaakte enveloppen en de geponste rondjes op de stickers gebruik ik de lijmrollers die je op de foto hierboven kan zien. Ik probeer verschillende merken uit, omdat de lijmroller van Pritt erg prijzig is. Inmiddels heb ik meerdere enveloppen dichtgeplakt met de lijmroller van Bruna en ben ook tevreden over deze soort. Maar merk bij andere klusjes dat de lijmroller van Pritt toch echt van betere kwaliteit is. Tot voor kort gebruikte ik de stift van Pritt voor alle lijmklusjes, maar omdat deze lijmsoort moet drogen en soms vlekjes geeft, gebruik ik deze nu minder vaak. En het voordeel van de lijmrollers is ook dat je heel nauwkeurig kan werken door de smalle punt.

Ponsen

Als ik oude tijdschriften of boeken koop om post van te maken, wil ik ze ook helemaal gebruiken. Ik probeer zo min mogelijk weg te gooien! Van grote afbeeldingen maak ik enveloppen of dubbele kaarten en van de rest van de bladzijdes maak ik nog een heleboel andere dingen. Ponsen zijn mijn favoriete gereedschap bij het verwerken van restjes papier. Plaatjes die te klein zijn om met de schaar uit te knippen, tover ik in één klik om tot cirkels waar ik stickers van maak. En zelfs van de kaft van een tijdschrift kan je mooie labels maken.

Papier

Het papier dat ik voor mijn post gebruik, komt vooral uit oude tijdschriften, boeken en van verpakkingen. Wat ik zoal maak van tijdschriften, kan je terugvinden in mijn blogjesreeks over het hergebruik van een tijdschrift:

• deel 1 met onder andere: verschillende enveloppen.
• deel 2 met onder andere: een enveloppenboekje, stroken om samen te binden en een wikkel voor een chocoladereep.
• deel 3 met onder andere: labels, slingertje, sluitzegels, confetti en gekleurde vulling voor je pakketjes.

Andere blogjes over recycle materiaal zijn:

• van verpakking tot post
• van verpakking tot brievenbusdoosje
• van papiertjes tot post
• flessenpost van schoonmaakmiddelflacons
• Reuze flessenpost

Voor mijn zelfgemaakte dubbele kaarten koop ik wel nieuw gekleurd papier. Bijvoorbeeld een pak extra zwarte kwaliteit papier van Bruna. En mijn brieven schrijf ik graag op papier uit een notitieboek. Omdat ik graag veel lange brieven schrijf, koop ik regelmatig een nieuw notitieboek. Ik heb gemerkt dat bijzonder briefpapier me in mijn schrijfflow remt. Geertje Couwenbergh schrijft daarover in haar boek ZIN: lust in je leven door schrijven.

Besteed er niet te veel geld aan! Zo vermijd je het risico té mooie schrijfblokken aan te schaffen waar je vervolgens niet in durft te schrijven tenzij het Iets Heel Briljants en Betekenisvols is. Wat voor schrijven ongeveer het meest verlammende – en dus slechtste – uitgangspunt is. Meestal eindigen die prachtige, handgemaakte, met goud omlijnde schrijfblokken dus leeg in je kast.

Tip: binnenkort vind je in allerlei winkels nieuwe schoolspullen. Een mooi moment om nieuwe notitieboeken in te slaan! Over het plezier en gemak van een notitieboek vertelt Kim binnenkort meer.

Naast alle spulletjes die je hierboven kan zien, gebruik ik ook voor elk poststuk mijn schaar, snij-mat, liniaal en mesje. Mijn uitgangspunt is het papier dat ik wil hergebruiken. Daar heb ik handige gereedschappen en materialen bij gezocht en door de jaren heen bij elkaar verzameld. Samen maken deze dingen mijn herkenbare eigen stijl. Welke spullen kan jij niet meer missen bij het maken van post? We lezen graag je reactie!

Lieve groetjes,

Nienke